De Spring Solstice Spoon Swap vierde de eerste dag van de lente met een avond van lepelruil en kameraadschap in Kansas’ Flint Hills. Vind hier een samenvatting van Matt Burris en foto’s gemaakt door andere deelnemers
Er is een rots in de Flint Hills van Kansas, hoog in het midden van de olievelden. Het gaat nooit dicht, en op de lentezonnewende was iedereen welkom. We hebben daar geen jeep genomen en Bruce Springsteen was een no-show.
Teter Rock bevindt zich op de top van Teter Hill Road. De rots diende als referentiepunt voor boeren die moe waren en op zoek waren naar de Cottonwood River. De dagen van Teterville zijn allang voorbij, er zijn nog maar een paar oude fundamenten en de rots. Het gebruik van rotsen en waypoints is vervangen door de nu populaire GPS, en de homesteaders zijn vervangen door de moderne weekendkrijger, de vindingrijke, opportunistische bikepacker.
Op Instagram ging de oproep, Spring Solstice Spoon Swap! Dit avontuur vertelde ik meteen aan mijn vrouw. Ik antwoordde: “Hé, zoek dit op, er is een bijeenkomst ten zuiden van Emporia” waar je een lepel kunt snijden en naar deze grote rots kunt rijden om te kamperen. Je kunt je lepel ook met iemand ruilen. Ik kon haar gezichtsuitdrukking zien en wist dat het verschrikkelijk was. Dit was een briljant idee, ik wist het meteen!
Snel vooruit naar de week voor de lentezonnewende en het was regen, regen en nog eens regen. Toen een rijder afstapte van een grindevenement in de omgeving, kon ik online volgen. Er werden berichten verzonden, routes besproken, rampenplannen gemaakt, maar uiteindelijk beloofden we zes van ons om Emporia uit te rijden terwijl de organisator van het evenement de reis solo vanuit Wichita maakte.
Alle zorgen over het weer waren zinloos. Het had geen betere dag voor ons kunnen zijn om vrijdagochtend vroeg op te staan en de paden op te gaan. Terwijl we reden, was het een prachtige dag met temperaturen in de jaren 50 en een wind mee uit Emporia. Als zes losjes verbonden jongens die elkaar min of meer kenden van online aanwezigheid of alleen door hun reputatie, verlieten het centrum van Emporia via de achterdeur van Gravel City Adventure and Supply. Voordat we de Caseys in Madison bereikten, werden we snelle vrienden. Waar praat een bikepacker over als ze een grapje maken? Er is het gebruikelijke: bandenspanning, bandenspanning, stuur en enkele versnellingen. Dude Wipes, wollen sokken, alle races waar we zijn geweest.
Na één waterstop, drie waterovergangen (één op een totaal onnodige zijweg) hebben we Texaco Hill beklommen. Daarna hebben we Teter Hill beklommen. En bijna alsof het gepland was, ontmoetten we de eenzame zwerver uit Wichita, die naast onze 50 mijl ook 70 mijl had gelopen. Hij zag er niet slechter uit dan wij, maar hij klaagde niet. Het tentendorp was in een mum van tijd gebouwd en het kampvuur was aangestoken.
Ik installeerde me voor de show en keek naar een van de mooiste zonsondergangen die ik ooit heb gezien, en het zien van die prachtige bikepacking-installaties die cirkelden rond de massieve plaat die uit de aarde kwam, verbrandde deze herinnering voor altijd in mijn hersenen. De sterren waren nog steeds zichtbaar boven ons toen de avond viel. We kropen ineengedoken bij het vuur, anticiperend op de temperaturen die tegen de ochtend onder het vriespunt zouden dalen. De discussie verschoof van pijptabak naar bourbon whisky naar het doel van de bijeenkomst SPOONS!
Elke man toonde zijn werk één voor één bij het licht van het vuur. Elke lepel ging vergezeld van een verhaal over het hout, de oorsprong, het gebruikte gereedschap en de olie die erop werd aangebracht om de nerf naar voren te halen. Alle verhalen, of ze nu dom of serieus waren, werden met alle aanwezigen gedeeld. Toen alle lepels waren uitgedeeld, werden selecties gemaakt en werd elke creatie opgegeven als een offer om een stukje van dat moment, een stukje van het verhaal en de band van een nieuw gevonden vriend en mede-bikepacker mee naar huis te nemen met jou. Het hoogtepunt van talloze uren besteed aan het met de hand maken van bruikbare gereedschappen met een hart was aan de voet van de rots, in de olievelden van het midden van Kansas. Iedereen is welkom op de lentezonnewende.
